Een ontroerende ode aan de levenslust van een tweejarig meisje en haar ouders Thaïs is twee als bij haar een genetische ziekte wordt vastgesteld. Ze heeft nog enkele maanden te leven. Haar moeder belooft dat ze ondanks alles een mooi leven zal hebben. Julliand schrijft heel openhartig over het enorme verdriet, maar ook over de unieke momenten die haar gezin in die laatste maanden beleefde.
