Verhalen die ons raken, ons een spiegel voorhouden, en ons dwingen na te denken over universele vraagstukken. Steeds weer bewijzen de grote verhalen uit de verschillende levensbeschouwelijke tradities hun waarde. Het blijven verhalen die er toe doen.
Bijbelverhalen, verhalen uit de Koran, maar ook mythen en sprookjes, kunnen gebruikt worden om kinderen te helpen samenhang te ontdekken in de wereld waarin zij opgroeien.
Leerkrachten kunnen deze verhalen als basis nemen voor de levensbeschouwelijke communicatie binnen hun school. Dit boek laat zien hoe verhalen kunnen worden ingezet in de dagelijkse lespraktijk.
Auteurs Jos van Remundt en Simon Deen publiceerden eerder Een bron van verhalen (Echelon, 1997) en In Goede Handen, handboek voor levensbeschouwelijke communicatie en identiteit (Eburon, 2008). Beide boeken zijn geschreven vanuit Echelon, een onafhankelijke stichting voor levensbeschouwing, communicatie en identiteitsontwikkeling in het onderwijs.
Dit boek zit didactisch heel mooi in elkaar. Ik hoop dan ook dat Verhalen die ertoe doen (een blauwdruk voor levensbeschouwelijke communicatie in het onderwijs) zowel in het opleidingsonderwijs als ook door leerkrachten die al wat langer voor de klas staan gebruikt zal worden om de levensbeschouwelijke persoonsvorming van leerlingen in de scholen te stimuleren.
Prof.dr. Siebren Miedema, hoogleraar Algemene Pedagogiek & Godsdienstpedagogiek VU, Amsterdam.
Opvoeden in mededogen: Christendom, islam, hindoeïsme, boeddhisme en humanisme dragen bronnen van spiritualiteit in zich. Als ze naast elkaar worden verteld en beleefd, voeden ze kinderen op in mededogen. De rijkdom van deze oude verhalen en commentaren is de basis voor nieuwe verhalen en discussies.
Awraham Soetendorp
