In Zierikzee ontstond na de Reformatie in de zestiende eeuw een Hervormde Gemeente. In deze gemeente waren aanvankelijk verschillende predikanten van de zogenaamde Nadere Reformatie, een behoudende stroming in de kerk. In de loop van de negentiende eeuw werden alle predikantsplaatsen van de Hervormde Gemeente bezet door predikanten van vrijzinnige signatuur. In 1878 kwam er ruimte voor een rechtzinnige predikant en vanaf 1913 ontstond geleidelijk aan een steeds zelfstandiger wordende rechtzinnige wijkgemeente.
Dit boek beschrijft de geschiedenis van de gewone (rechtzinnige) wijkgemeente van de Hervormde Gemeente Zierikzee vanaf 1940 tot 2013. In deze periode werd het rechtzinnige deel van de gemeente steeds groter. In de beschreven periode is sprake van hoogte- en dieptepunten in het kerkelijk leven en van ingrijpende gebeurtenissen als de Tweede Wereldoorlog en de watersnoodramp van 1953. Het is ook een periode waarin de trouw van God op vele momenten zichtbaar werd.
In deze mini-kerkgeschiedenis komen veel historische lijnen van de landelijke kerk terug: de organisatie van de ouderenzorg door de hervormde diaconie, de Doorbraak in 1946, de invoering van het Liedboek in 1973, de eerste vrouwelijke ambtsdragers in 1980, etc. In menig opzicht is sprake van een gewone hervormde gemeente. Vandaar de titel "Gewoon hervormd".
