Rond ons vijftigste beleven we vaak een omslagmoment in het leven. Moet ik ander werk gaan doen? Hoe gaan we voor onze ouders zorgen? Hoe ziet ons leven eruit als de kinderen uit huis zijn? Maar één ding is zeker: er komt beslist geen einde aan onze mogelijkheden tot ontwikkeling. We zijn ook na ons vijftigste nog lang niet uitgerangeerd.
Ouder worden is een ontwikkelingsweg die je hele leven lang kan duren.
Voor dit boek nodigde Renée Zeylmans drieëntwintig mensen uit om hun licht te laten schijnen op thema's waar iedereen in het leven - vroeg of laat - een keer mee te maken kan krijgen. Zij laten zien dat het leven altijd nieuwe ontwikkelingsmogelijkheden biedt, of we nu ouder zijn of nog wat jonger.
De onderwerpen die aan bod komen zijn heel divers: muziek, karma en reïncarnatie, nieuwe vormen van thuiszorg, euthanasie en sterven, omgaan met een ernstige ziekte, slapen, meditatie, mindfulness, orgaandonatie, buurtzorg, opruimen, kunstzinnige therapie, uitwendige therapie, dementie, zingeving.
De rode draad in dit boek is 'nabij zijn'. Nabij zijn kent verschillende kanten: je kunt een ander nabij zijn, door voor hem of haar te zorgen, maar je kunt ook jezelf nabij komen via meditatie. En nabij zijn heeft natuurlijk te maken met het nabij zijn van de geestelijke wereld, de wereld ook van de gestorvenen.
In haar verbindende teksten laat Renée Zeylmans steeds vanuit dit perspectief van het nabij zijn een lichtje schijnen op de thema's van de auteurs.
