De Yoga-Sutra's van Patanjali vormen de basistekst van de klassieke yoga, een van de zes filosofische scholen uit het hinduïsme. In nog geen tweehonderd uiterst beknopte en veelal raadselachtige aforismen zet Patanjali de wetenschap van yoga uiteen. Hij behandelt achtereenvolgens:
samadhi: de toestand van meditatieve extase sadhana: de voorbereidende oefeningen vibhuti: de hogere psychische vermogens kaivalya: de toestand van spirituele bevrijding
Te midden van de vele oosterse en westerse commentaren op deze Yoga-Sutra's neemt dat van de Indiase chemicus en theosoof dr. I.K. Taimni een zeer bijzondere plaats in. De meeste commentatoren maken zich met enkele gemeenplaatsen af van het kernthema van de Yoga-Sutra's, de toestand van samadhi of extase, alsof het hier gaat om een toestand van bewustzijn die niet te beschrijven valt. Taimni verklaart deze toestand van hoger bewustzijn - geheel in de geest van Patanjali - echter tot in de details. Hij heeft dit kunnen doen doordat hij is uitgegaan van de theosofische visie op het menselijk bewustzijn. Als geen ander is Taimni er daardoor in geslaagd de Yoga-Sutra's toegankelijk te maken voor de westerse lezer.
De vertaling van de zesde druk was herzien, maar de pagina indeling is niet of nauwelijks gewijzigd om studiegroepen tegemoet te komen.
