Wat heeft de Reformatie in de zestiende eeuw betekend voor de relatie van christenen en Joden? In de tijd van de Reformatie werd namelijk veel meer aandacht geschonken aan het Oude Testament dan voor die tijd. Het had te maken met het Humanisme, dat opkwam voor een terugkeer naar de bronnen (ad fontes). Er werden Hebreeuwse Bijbels uitgegeven. Behalve Latijn en Grieks werd in het onderwijs ook Hebreeuws geleerd. Voor de uitleg van het Oude Testament richtten predikanten zich op de Hebreeuwse tekst. Het besef dat het Oude Testament de Joodse Bijbel is werd erdoor bevorderd. Wat betekende dit voor de uitleg van het Oude Testament? Wat had dat voor uitwerking op de relatie van christenen en Joden? En wat valt er 500 jaar na de Reformatie over die relatie te zeggen?
De genoemde vragen bracht de auteur ertoe de volgende onderwerpen aan de orde te stellen:
- De Reformatie en de Bijbel
- De betekenis van het Oude Testament volgens de reformatoren
- De Reformatie en de Joden
- De relatie van christenen en Joden na 500 jaar opnieuw bezien
Via deze studie wil de auteur te laten zien hoe belangrijk het is dat christenen zich bewust zijn van hun relatie met de Joden. Als we dat als christenen niet beseffen, kunnen we moeilijk verstaan hoe bijzonder het is dat de God van Israël ook onze God zijn wil en wat dat voor Israël en ons betekent.
Wulfert de Greef is emeritus predikant van de Protestantse Kerk in Nederland. In 1984 promoveerde hij aan de Rijksuniversiteit in Utrecht op Calvijn en het Oude Testament. Zijn publicaties gaan vooral over de Reformatie en de uitleg van de Bijbel. Van zijn hand is ook Van één stam; Calvijn over Joden en christenen in de context van de late Middeleeuwen (Eburon, 2012).
