Farid-ud-din Attar ( 1119-1233) behoort tot die grote groep van Perzische dichters die glans hebben gegeven aan de eeuwenoude mystieke literatuur waarin namen schitteren als Attar, Roemi, Omar Khayan en Hafez.
De samenpraak van de vogels is een verhalend allegorisch gedicht waarin wordt verteld hoe de vogels van de wereld bij elkaar komen. Deze grote groep vogels die menselijke zielen voorstellen, hebben hun zinnen gezet op een bezoek aan het geheimzinnige hof van Simoerg, de koning van de vogels en het symbool van de goddelijke eenheid die alle veelheid omvat. Het wordt een lange, moeizame tocht waarbij veel vogels omkomen. De pelgrims moeten op hun barre tocht naar de goddelijke Simoerg zeven valleien oversteken die door Attar worden aangeduid als de vallei van zoeken, liefde, kennis, onthechting, eenheid, verbijstering en tenslotte ontbering en de dood. De vogels die de tocht overleven, bereiken tenslotte het doel dat hun voor ogen stond.
