De Chinese titel van dit werk, Dasheng qixin lun, betekent ‘verhandeling over het ontwaken van vertrouwen in het Mahayana’ en wordt toegeschreven aan de Indische auteur Ashvaghosha (ca. 2e eeuw). Deze verhandeling is een van de meest invloedrijke teksten van het Oost-Aziatisch boeddhisme.
Het boek beschrijft onze geest als bestaande uit twee verschillende maar elkaar aanvullende aspecten: pure zo-heid (tathata) en het ontstaan en vergaan van verschijnselen (samsara). Deze aspecten corresponderen respectievelijk met absolute waarheid en conventionele waarheid.
De oude controverse tussen ‘directe’ en ‘geleidelijke’ verlichting krijgt hier een organische samenhang: boeddha’s en wijze geesten beschouwen de ingeboren zuiverheid van de onze ware aard als een intrinsiek gegeven; gewone stervelingen beschouwen het als iets dat via oefening gerealiseerd moet worden.
Ad van Dun (1952) begon in 1977 met de beoefening van zen en in 1978 met aikido. In 2000 stichtte hij Zencentrum Prajna en Aikido-school Inai; beide scholen werden per 2010 verenigd in Stiltij. Eind 2016 heeft hij de bodhisattva-geloften afgelegd. Wijsheid en verwerkelijking zijn de grondtonen van Ads onderricht. Wars van intellectueel gedoe en onnodige institutionaliteit weet hij een elementaire diepgang te verbinden aan een waarachtige en open leerhouding.
