Opgroeien met een psychiatrisch zieke, verslaafde of verstandelijk beperkte ouder is voor kinderen vaak balanceren. Hun ouders worden soms zo opgeslokt door problemen dat het ze aan ruimte en aandacht ontbreekt om er voldoende voor hen te zijn. De persoonlijke verhalen die Elize Lam optekende, laten zien dat kind kunnen zijn in een dergelijke context niet meevalt. Het plaatst kinderen voor allerlei uitdagingen bij het vinden van hun weg, ook doordat hulpverleners hen als 'risicokinderen' en jonge mantelzorgers bestempelen. Een visie die onbedoeld hun kracht en mogelijkheden naar de achtergrond dringt.
De focus van dit boek, met een voorwoord van emeritus hoogleraar Sociale Wetenschappen Christien Brinkgreve, richt zich op de vraag hoe deze kinderen het redden, en wat hen steunt. Op basis van eigen werkervaring en onderzoek, wetenschappelijke studies en ander materiaal onderbouwt Elize Lam dat niet zozeer hulpverleners nodig zijn als steungevers, maar betrokken volwassenen uit het netwerk van deze kinderen: familieleden, de buurvrouw of de muziekleraar. Mensen die wel duurzaam met hen kunnen optrekken. Dat blijkt cruciaal voor hun welzijn. Een inspirerend boek voor iedereen die iets wil bijdragen aan het kind-zijn van deze kinderen. Een pakkend pleidooi voor het steunen en beter kijken naar kinderen in moeilijke thuissituaties, voor veerkracht en maatwerk.
Elize Lam is socioloog, verbonden aan het lectoraat Jeugd en Gezin van de Christelijke Hogeschool Ede en zelfstandig onderzoeker, adviseur, spreker en dagvoorzitter. Ze is voorzitter van You!nG, een stichting die zich inzet voor het empoweren van kinderen en jongeren.
