Waarom wil iemand een verhaal laten voortleven? Zodat mensen ernaar kunnen blijven luisteren. Dit verhaal gaat over Amos, een man die de diagnose schizofrenie kreeg.
In 2007 verscheen zijn verhaal in het boek scènes uit een ontmoeting, dat het relaas brengt van de intensieve samenwerking tussen Amos en Jasmina. Zij is een onderzoekster-systeemtherapeute die tracht te begrijpen wat er gebeurt met mensen aan wie een psychiatrische diagnose toegewezen wordt. Hij is een onderzoeksparticipant die als patiënt in contact kwam met de psychiatrie. De meerstemmige wijze van presenteren waarin ook objecten en concepten het woord nemen, de ontwapenende openhartigheid van onderzoeker en onderzoeksparticipant en het betrekken van de lezer als gesprekspartner maken van dit boek een voorbeeld van grensverleggend levensverhaalonderzoek.
Amos stierf in 2014 op 49-jarige leeftijd. Reden voor Sermijn om een nieuwe scène aan het boek toe te voegen, waarin ze zijn vroegtijdig overlijden tracht te plaatsen en toe te lichten. Naast haar eigen stem laat ze de stemmen van de zus van Amos en zijn vroegere buurman horen. Maar ook de dood, het wetenschappelijk onderzoek naar het vroegtijdig overlijden van mensen met schizofrenie, de ethische wetenschappelijke codes en de wetgeving krijgen het woord. Met deze heruitgave hoopt de auteur dat het verhaal van Amos blijft voortbestaan en dat mensen kritisch blijven nadenken over psychiatrische hulpverlening.
