Een blik over de grens leert dat, zelfs in Europa, goed functionerende rechtsstaten geen vanzelfsprekendheid zijn. In Nederland is het rechtsstatelijk besef bij bestuur, politiek en burgers inmiddels ook aan slijtage onderhevig. In dit essay laat Hans Wilmink aan de hand van indringende voorbeelden zien hoe kostbaar rechtsstatelijk besef is en wat we kunnen doen om het te onderhouden én verder te ontwikkelen. Zo wijst hij ons de weg uit de negatieve spiraal: voorbij boos en achteloos.
