George Baker schreef zo’n vierhonderd liedjes en verkocht 20 miljoen platen. Zijn grootste succes kwam in 1975 met ‘Paloma Blanca’, een wereldhit die inmiddels 450 keer is gecoverd, vaker dan Bob Dylan’s ‘Blowing In The Wind’.
‘Paloma Blanca’ maakte George Baker multimiljonair, maar gaf hem weinig krediet. ‘Een dieptepunt in de nederpop’ schreef een krant. ‘Als u het nodig heeft naar “Una Paloma Blanca” te luisteren, raad ik u aan hulp te zoeken,’ vond een recensent. Er was een Amerikaanse regisseur voor nodig om ons op andere gedachten te brengen. Quentin Tarantino liet zijn gangsters op ‘Little Green Bag’ het beeld in lopen en sindsdien is George Baker een cultheld.
Van doppendraaier in een limonadefabriek tot koning van de commerciële popmuziek. Dit is het verhaal van de succesvolste nederpopartiest van de jaren zeventig. Een gouden tijd, toen je met een paar gitaarakkoorden, een bijzondere stem en veel geluk nog een wereldster kon worden. Tegelijkertijd is Nu weet ik het zeker, ik hou van George Baker een boek over Nederland. Over een verdeelde natie waarin iedereen langs de meetlat van goed en fout wordt gelegd en de smaakpolitie bepaalt naar wie je wel en niet mag luisteren. Waar George Baker een ‘foute artiest’ wordt genoemd en ‘Paloma Blanca’ een guilty pleasure. Maar houden van George Baker is niets om je schuldig over te voelen. Dat blijkt wel uit deze biografie!
