In de familie Pericard is het traditie om de laatste week van het jaar met elkaar in het ouderlijk landhuis door te brengen. Het is december 2013. Ieder van de vier volwassen kinderen wil er meer dan anders een feest van maken en ook de huismeester heeft zijn redenen om uiterst opgewonden te zijn. De heer des huizes wil zich na het overlijden van zijn vrouw weer warmen aan hun kinderen, kleinkinderen en dier geliefden. Zijn jongste zoon komt na jaren van afwezigheid uit Frankrijk, dochter Olga stelt haar nieuwe echtgenoot voor, zelfs zijn zuster spoedt zich met haar partner over de snelweg van Luxemburg naar het uiterste noorden van Holland. Allen willen ze het jaareinde vieren zoals toen Eva Pericard nog hun hartelijke gastvrouw en moeder was. De familie is welgesteld. Niemand mag wat dan ook tekortkomen. Dan gebeurt buitenshuis in de nacht aan zee iets onverwachts en niet te vermijden incidenten herordenen definitief de stand van zaken.
Olga en haar driekwartsmaten gaat over diverse levens die zich moeiteloos bewegen naar perfectie om in de onvoorspelbaarheid van het dagelijks bestaan te stranden. Astrid H. Roemer bewijst met deze kleine roman dat zij sculpturen van taal maakt, zoals een beeldend kunstenaar materiaal bewerkt.
Astrid H. Roemer (Paramaribo, 1947) brak in Nederland door met Over de gekte van een vrouw, een experimentele roman over de complexiteit van het vrouw-zijn. In de jaren negentig schreef zij drie dekolonisatieromans, die in 2016 opnieuw werden uitgebracht als Onmogelijk Moederland. Zij wordt zowel in Suriname als in Nederland geprezen om haar lef en eigenzinnigheid in het inmiddels uitgebreide oeuvre van poëzie, proza en theaterteksten. Zij is laureaat van de P.C. Hooftprijs voor haar proza-oeuvre.
Over Liefde in tijden van gebrek:
'Stereotypen worden gesloopt en we kijken in het hoofd en het hart van een land, een volk, een zwarte vrouw. Door de kwaliteit overstijgt Roemers werk het particuliere.'
Arjan Peters in de Volkskrant
