In 'Van bakfiets tot brandhaard, een jong gezin tussen Amerikaanse elitemilitairen' beschrijft Inge van der Vorst (1981) de dilemma's van het thuisfront van de uitgezonden militair. In haar geval is de situatie nog complexer omdat zij met haar twee kleine kinderen achterblijft in de grootste legerplaats van de VS, Camp Lejeune. Haar man is als Nederlandse marinier voor drie jaar geplaatst bij een Amerikaanse elite-eenheid waarmee hij zes maanden naar Afghanistan wordt uitgezonden. Via fragmenten uit zijn dagboek wordt een soms onthutsend beeld geschetst van deze missie.
Het verhaal van Inge van der Vorst is opgetekend door tekstschrijfster Esther Horsten. Het boek opent met een voorwoord van de commandant van het Korps Mariniers, brigadegeneraal der mariniers Frank van Sprang en is aan het eind voorzien van handige tips voor het thuisfront.
