Een jong gezin uit Rotterdam gaat met hun driejarige zoon Pim op vakantie naar de Pyreneeën. Aan het eind van de vakantie wil Pim niet meer weg uit de bergen. Hij jammert de hele avond dat hij wil blijven. Vroeg in de ochtend staat het vermoeide gezin op het station voor de terugreis. Het is warm in de trein en de cadans van de wielen van de trein brengen de ouders in een diepe slaap. Als de trein stopt bij het station Bagnères-de-Luchon, besluit Pim het station te bezoeken. De deuren van de trein gaan dicht, en het kind blijft achter. Een kinderloze vrouw ziet een blonde kleuter achter het station lopen en neemt hem mee. Niemand heeft het gezien. Achttien jaar lang blijft het een raadsel waar het kind gebleven is.
