Na een aantal jaren vruchtbaar gebruik (in opleiding én praktijk) van Diagnostische besluitvorming. Handleiding bij het doorlopen van de diagnostische cyclus (1995), is een volledige herziening tot standgekomen. Daarbij waren de opgedane ervaringen en de van lezers ontvangen opmerkingen en suggesties een belangrijke inspiratiebron, naast de nieuwe inzichten uit onderzoek en theorievorming. Ondanks alle veranderingen is de basisfilosofie dezelfde gebleven: de academisch opgeleide diagnosticus neemt de positie in van een praktijkwetenschapper (scientist-practioner). De praktijkwetenschapper is een professional die cliëntbetrokkenheid en gebruik van wetenschappelijke kennis op transparante en verantwoorde wijze moet kunnen combineren. De veranderingen betreffen zowel de opmaak van het boek, de interne structuur van de verschillende stappen in het diagnostisch proces en inhoudelijke uitwerkingen. Voor wat betreft de opmaak is gekozen voor een hoofdtekst met extra uitleg in aparte boxen. De hoofdtekst kan zonder de boxen gelezen worden. De boxen presenteren aanvullende, verdiepende informatie. De interne structuur van de klachtanalyse wordt consequent als uitgangspunt voor het opsporen van de hulpvraag genomen. De klacht- en daaraan gekoppelde hulpvraaganalyse is gedetailleerd uitgewerkt en de overgang van hulpvraag naar het opzetten van het diagnostisch scenario wordt in een apart hoofdstuk uitvoerig toegelicht. Als belangrijke aanvulling wordt een hoofdstuk besteed aan de aanmelding die aan de opstart van het diagnostisch proces voorafgaat. De overige hoofdstukken zijn zeer grondig herschreven.
