De hele dag door doen we het, bewust of onbewust: hokjesdenken. En niemand ontkomt eraan. Ook Dilara Bilgiç betrapt zichzelf erop, ze labelt, en wordt gelabeld: waar de een haar een conservatieve moslim vindt, noemt de ander haar seculier. Voor haar Nederlandse vrienden is ze de Turk, voor haar Turkse familie de Hollander. Bilgiç beschrijft de reis die ze zelf aflegt om zich te ontworstelen aan allerlei labels en haar neiging tot labelen, en houdt ons zo een spiegel voor. Invoelend laat ze ons zien wie we zijn: mensen onder elkaar. Die wanneer ze voorbij de hokjes durven te denken zien dat we heus niet zo ontzettend verschillend zijn.
