‘Hoe zullen we dit boek noemen? Margje en ik vinden In het hoge gras mooi, het past bij de foto voorop, het slaat op de verhalen die ik in het hoge gras vind, alles in orde, maar niet wervend. Te veel voor één mensenleven dan maar, of Als ik haast had was ik al dood geweest, of Tot onze navel in de gehaktmolen? Dat laatste ziet Margje zo duidelijk voor zich dat ze tegen is. Je kon God in bed zien liggen – daar zijn jullie ongetwijfeld tegen. De hele wereld is vacuüm gezogen – dat deed een vriend dan weer denken aan de hobby van eenzame heren tijdens corona. Kortom, we zijn er nog niet uit.’
‘Ik heb er nog één: De spanning stijgt. Die zin staat niet in dit boek maar ik kan hem erin flansen. Ik had hem liggen voor de brieven 2022, maar misschien staan daarin acht goeie titels en dan kunnen we deze voor dit boek gebruiken. Het slaat op de naderende dood maar als je naar het omslag kijkt, kun je ook denken: wat gaan die vrouw en die man doen in het hoge gras? De spanning stijgt.’
